Efecto do alzheimer sobre o cerebro
Un bo tema para enlazar ciencia, filosofía e tecnoloxía para min é a neuroloxía. Unha ciencia que ten moitas curiosidades aínda por entender.
sábado, 21 de enero de 2017
viernes, 20 de enero de 2017
Enfermidades neurolóxicas
Realizouse un debate sobre as enfermidades neurolóxicas, cunha boa explicación da demencia e outras enfermidades, as máis comúns e outras sedundarias. Aclarando síntomas e causas. Enfermidades hereditarias. Lugares característicos con xenes que provocan enfermedidades. E outros temas interesantes das enfermidades neurolóxicas.
Podes acceder as partes seguintes do debate a través destes enlaces:
Parte 2: https://www.youtube.com/watch?v=bfLvfNShruw
Parte 3:https://www.youtube.com/watch?v=v39eWOjq8Oc
Podes acceder as partes seguintes do debate a través destes enlaces:
Parte 2: https://www.youtube.com/watch?v=bfLvfNShruw
Parte 3:https://www.youtube.com/watch?v=v39eWOjq8Oc
jueves, 19 de enero de 2017
Os soños
NEUROPSICOLOXÍA
Os soños constitén unha experiencia humana universal e supoñen un reto para o seu estudo, desde a neurociencia, a consciencia, as emocións... Deste xeito, os soños foron abordados desde varios puntos de vista, desde a fisolosfia hasta a medicina pasando por psiquiatría, psicoloxía, inteixencia artificial, modelos de redes neuronaes, psicofisioloxía ou a neurobioloxía.
Planteanse uns modelos da función biolóxica dos soños e o que participa neles, sobe todo aqeles basados nos procesos de consolidación da memoria e olvido, e o xeito que esta (a memoria) se expresa a traves dos soños, ou tamén o porqué de que os soños liberen certas represións propias.
Os modelos actuais sobre a neurobioloxía e a neuropsicoloxía das fases REM do soño e a sua diferenciación con estados de vixilia.
Neuroboloxicamente falando, os soños relacionanse co papel da acetilcoina, e neuropsicoloxicamente, coa activación de rexións límbicas e paralímbicas, a activación dos ganglios basales e de áreas corticais de modalidade específica.
Os soños poden considerarse como un estado de consciencia caracterizado por un reducido control sobre o se contido, imaxes visuais e a activación da memoria. Mediado por incentivos motivacionais e certos detalles emocionais.
Acerca das bases fisiolóxicas do soño e o seu estado de vixilia, concretando máis no seu desenvolvemento: http://www.neurowikia.es/content/bases-fisiologicas-del-sueno-y-la-vigilia
Os soños constitén unha experiencia humana universal e supoñen un reto para o seu estudo, desde a neurociencia, a consciencia, as emocións... Deste xeito, os soños foron abordados desde varios puntos de vista, desde a fisolosfia hasta a medicina pasando por psiquiatría, psicoloxía, inteixencia artificial, modelos de redes neuronaes, psicofisioloxía ou a neurobioloxía.
Planteanse uns modelos da función biolóxica dos soños e o que participa neles, sobe todo aqeles basados nos procesos de consolidación da memoria e olvido, e o xeito que esta (a memoria) se expresa a traves dos soños, ou tamén o porqué de que os soños liberen certas represións propias.
Os modelos actuais sobre a neurobioloxía e a neuropsicoloxía das fases REM do soño e a sua diferenciación con estados de vixilia.
Neuroboloxicamente falando, os soños relacionanse co papel da acetilcoina, e neuropsicoloxicamente, coa activación de rexións límbicas e paralímbicas, a activación dos ganglios basales e de áreas corticais de modalidade específica.
Os soños poden considerarse como un estado de consciencia caracterizado por un reducido control sobre o se contido, imaxes visuais e a activación da memoria. Mediado por incentivos motivacionais e certos detalles emocionais.
Acerca das bases fisiolóxicas do soño e o seu estado de vixilia, concretando máis no seu desenvolvemento: http://www.neurowikia.es/content/bases-fisiologicas-del-sueno-y-la-vigilia
lunes, 2 de enero de 2017
LIBRO: "Neurociencia para Julia" de Xurxo Mariño
Julia es ti. Xurxo guíate para que atopes a esencia do teu ser tratando temas nos que expón os segredos da actividade eléctrica e química que da lugar a túa mente.
"O corpo principal dunha neurona coas súas dendritas é como unha cabeza con miles de orellas. Cada orella representa a cada unha das sinapses que recibe esa célula, e en cada unha delas a neurona está “escoitando” unha mensaxe que significa “excitación” ou “inhibición” (dependerá do tipo de orella). ¿Que fai a neurona? ¿Excitase ou inhibese? Julia, o que faga a neurona en cada momento dependerá da suma das mensaxes que reciba por todas as orellas. Se esa suma inclina a balanza cara o lado da excitación, enton xerará no comenzo do seu axón novos potenciais de acción. Pola contra, se a balanza se inclina cara o lado da inhibición, quedará “calada” ata que a cousa cambie."
Este fragmento anterior é un exemplo do libro, que mostra como vai a ir avanzando, pero contén moitos máis temas que a calquera con interese neste campo e con ganas de analizar e comprenderse a si mesmo lle gustaría ler.
Cada capitulo é dedicado a un tema que realmente requeriría un libro enteiro, pero un tema interesante é o tratado no capitulo 13, “o misterio do soño,” describese como o teu eu renace cada mañá ao despertar, todas as fases do soño, como se observan estas nos experimentos e cales son as teorías máis importantes sobre a súa función. Sempre me pareceu un bo tema a tratar e una das curiosidades mais complexas para tratar e comprender, xa só polo feito de que o noso cerebro cree estas "obras de teatro" nese momento para expulsar ou máis ben mostrar cousas internas, desexos e preocupacións. A forma na que disfraza os feitos, eso si que é digno de estudar. O cerebro xamáis deixará de sorprenderme.
"O corpo principal dunha neurona coas súas dendritas é como unha cabeza con miles de orellas. Cada orella representa a cada unha das sinapses que recibe esa célula, e en cada unha delas a neurona está “escoitando” unha mensaxe que significa “excitación” ou “inhibición” (dependerá do tipo de orella). ¿Que fai a neurona? ¿Excitase ou inhibese? Julia, o que faga a neurona en cada momento dependerá da suma das mensaxes que reciba por todas as orellas. Se esa suma inclina a balanza cara o lado da excitación, enton xerará no comenzo do seu axón novos potenciais de acción. Pola contra, se a balanza se inclina cara o lado da inhibición, quedará “calada” ata que a cousa cambie."
Este fragmento anterior é un exemplo do libro, que mostra como vai a ir avanzando, pero contén moitos máis temas que a calquera con interese neste campo e con ganas de analizar e comprenderse a si mesmo lle gustaría ler.
Cada capitulo é dedicado a un tema que realmente requeriría un libro enteiro, pero un tema interesante é o tratado no capitulo 13, “o misterio do soño,” describese como o teu eu renace cada mañá ao despertar, todas as fases do soño, como se observan estas nos experimentos e cales son as teorías máis importantes sobre a súa función. Sempre me pareceu un bo tema a tratar e una das curiosidades mais complexas para tratar e comprender, xa só polo feito de que o noso cerebro cree estas "obras de teatro" nese momento para expulsar ou máis ben mostrar cousas internas, desexos e preocupacións. A forma na que disfraza os feitos, eso si que é digno de estudar. O cerebro xamáis deixará de sorprenderme.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)